14 mei
Blijf op de hoogte en volg Jan en Karlien
17 Mei 2017 | Frankrijk, Nuisement-sur-Coole
Nuisement-sur-Coole - Troyes, zo. 14 mei 2017
De nachtelijke regen heeft plaats gemaakt voor een heldere morgen. We ontbijten met de Nederlandse buren van de andere kamer en ook onze gastvrouw houdt ons gezelschap. Een tweetalige babbel. We fietsen meteen door de eindeloze velden slechts onderbroken door de beekdallen van de Coole, de Soude en de Huitrelle. De dorpjes hebben vaak minder huizen dan de letters in hun naam als Saint-Quentin-sur-Coole. De meeste hebben een eeuwenoud kerkje en altijd een silo als een kathedraal. In Lettrée is een gedenksteen dat Jeanne d’Arc in dit kerkje heeft gebeden waarna de overgave van Châlons werd bekrachtigd. Het landschap blijft lichtglooiend en schittert in eindeloze schakeringen groen soms onderbroken door het geel van een koolzaadveld. De wegen zijn recht en de bermen vol bloemen. Vooral bergopwaarts vallen ze me op. Voorbij Lhuitre steken we de Aube over. De rivier die haar naam geeft aan het departement 'Aube'.
Na ruim vijftig kilometer pauzeren we bij het kerkje van Mesnil-la-Comtesse. Er is alles wat we nodig hebben: een bankje op het kerkhof, rust en water. Met een klimmetje verlaten we Mesnil, op naar het dal van de Barbuise. In Montsuzain is de oude wasplaats nu een plek voor hangjongeren. De twee volgende dorpen zijn verbonden door lintbebouwing, naast vervallen huizen, veel opgeknapte en nieuwbouw. Dan een laatste klim door de velden, over de snelweg en we rollen Creney, een voorstadje van Troyes binnen. Enkele kilometer verder is het oude stadshart. We lopen de eerste grote kerk in omdat haar deuren wagenwijd openstaan, erg uitnodigend na de vele gesloten kerkjes. Het is de St. Nizier, vernoemd naar een plaatselijke heilige uit de 6de eeuw. Een mooie kerk, gothisch met een groot renaissanceportaal. Voor een stempel moeten we naar de kathedraal, de St. Pierre et Paul. Een hoge kathedraal, in vlammende gothiek, sober en met prachtige brandglasramen wat haar schoonheid ten goede komt. De kunstschatten zijn verdeeld over kapellen rond het hoogkoor en zeer smaakvol tentoongesteld. Een heer stempelt onze passen en verwijst ons naar het toerismebureau. We zijn net droog binnen, iedereen schuilt voor de plensbui die er zat aan te komen. Er is een onderkomen voor pelgrims maar op zondagmiddag niet bereikbaar volgens de info-dame.
In ‘le Splendid’, een hotelletje aan de rand van de binnenstad vinden we onderdak. De avond brengen we door met een drankje op een terras en een stadswandeling door de oude straatjes. Er zijn opvallend veel oude kerken in de binnenstad en een bijzondere kruidentuin die hoort bij een Hôtel Dieu waar men vroeger zieken, armen, weeskinderen, kortom hulpbehoevenden opving. In de schaduw van de St. Jean eten we bij de gelijknamige grill. Lekker en gezellig want we buurten er met een Vlaams stel dat we eerder op de avond spotten.
Een goede fietsdag, 80 kilometer blik op oneindig, verstand op nul en veel tegenwind.
De nachtelijke regen heeft plaats gemaakt voor een heldere morgen. We ontbijten met de Nederlandse buren van de andere kamer en ook onze gastvrouw houdt ons gezelschap. Een tweetalige babbel. We fietsen meteen door de eindeloze velden slechts onderbroken door de beekdallen van de Coole, de Soude en de Huitrelle. De dorpjes hebben vaak minder huizen dan de letters in hun naam als Saint-Quentin-sur-Coole. De meeste hebben een eeuwenoud kerkje en altijd een silo als een kathedraal. In Lettrée is een gedenksteen dat Jeanne d’Arc in dit kerkje heeft gebeden waarna de overgave van Châlons werd bekrachtigd. Het landschap blijft lichtglooiend en schittert in eindeloze schakeringen groen soms onderbroken door het geel van een koolzaadveld. De wegen zijn recht en de bermen vol bloemen. Vooral bergopwaarts vallen ze me op. Voorbij Lhuitre steken we de Aube over. De rivier die haar naam geeft aan het departement 'Aube'.
Na ruim vijftig kilometer pauzeren we bij het kerkje van Mesnil-la-Comtesse. Er is alles wat we nodig hebben: een bankje op het kerkhof, rust en water. Met een klimmetje verlaten we Mesnil, op naar het dal van de Barbuise. In Montsuzain is de oude wasplaats nu een plek voor hangjongeren. De twee volgende dorpen zijn verbonden door lintbebouwing, naast vervallen huizen, veel opgeknapte en nieuwbouw. Dan een laatste klim door de velden, over de snelweg en we rollen Creney, een voorstadje van Troyes binnen. Enkele kilometer verder is het oude stadshart. We lopen de eerste grote kerk in omdat haar deuren wagenwijd openstaan, erg uitnodigend na de vele gesloten kerkjes. Het is de St. Nizier, vernoemd naar een plaatselijke heilige uit de 6de eeuw. Een mooie kerk, gothisch met een groot renaissanceportaal. Voor een stempel moeten we naar de kathedraal, de St. Pierre et Paul. Een hoge kathedraal, in vlammende gothiek, sober en met prachtige brandglasramen wat haar schoonheid ten goede komt. De kunstschatten zijn verdeeld over kapellen rond het hoogkoor en zeer smaakvol tentoongesteld. Een heer stempelt onze passen en verwijst ons naar het toerismebureau. We zijn net droog binnen, iedereen schuilt voor de plensbui die er zat aan te komen. Er is een onderkomen voor pelgrims maar op zondagmiddag niet bereikbaar volgens de info-dame.
In ‘le Splendid’, een hotelletje aan de rand van de binnenstad vinden we onderdak. De avond brengen we door met een drankje op een terras en een stadswandeling door de oude straatjes. Er zijn opvallend veel oude kerken in de binnenstad en een bijzondere kruidentuin die hoort bij een Hôtel Dieu waar men vroeger zieken, armen, weeskinderen, kortom hulpbehoevenden opving. In de schaduw van de St. Jean eten we bij de gelijknamige grill. Lekker en gezellig want we buurten er met een Vlaams stel dat we eerder op de avond spotten.
Een goede fietsdag, 80 kilometer blik op oneindig, verstand op nul en veel tegenwind.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
