19 mei
Blijf op de hoogte en volg Jan en Karlien
19 Mei 2017 | Frankrijk, La Coudre
La Coudre, vrij. 19 mei 2017
De kogel is door de kerk en de terugreis geregeld. Ik vind het jammer dat we niet verder fietsen want ik voel me niet ziek. Stiekem rijzen mijn plannenalweer de pan uit. Jan vindt dat voorbarig.
Het is een heldere dag met zon en wolken en we besluiten er een laatste vakantiedag van te maken. Florence draagt spontaan bij aan onze idee. Ze neemt ons mee naar Ervy-le-Châtel, een bedrijvig staje en streekcentrum dat vanop zijn heuvel uitkijkt over het dal van de Armance. We struinen even over de markt en wandelen door het stadje. Van de vesting van de graven van de Champagne is alleen de Porte St. Nicolas met twee ronde torens en enkele muurresten overgebleven. De kerk staat in de steigers voor restauratie.
Een monumentaal pand, mogelijk een oud klooster, is omgetoverd tot bejaardenhuis. Een andere blikvanger is een ronde, overdekte markthal in vakwerkstijl (pan de bois).
Florence haalt op een boerderij de sleutel op van het kerkje van Sivrey, een gehucht in de buurt. De kleine gemeenschap heeft een vereniging opgericht voor het behoud en herstel van het vervallen kerkje. Ze organiseerden -tig activiteiten van BBQ tot verkoop van badges. Het werd een doorslaand succes. Het kerkje werd opgeknapt met een dak als een omgekeerde boot: écht vakwerk! Eenvoudige schoonheid en het levend bewijs wat mensen in verbinding kunnen bereiken. Er was nog voldoende geld over om ook de oude wasplaats in ere te herstellen.
Daarna gaan we naar de 'Fromagerie'/de kaasmakerij waar allerlei streekkazen te koop zijn. En passant horen we de hele geschiedenis van de kaasmakerij inclusief het levensverhaal van de eigenares, een ondernemende vrouw en vriendin van Florence.
Ik rij nog even mee naar de ATAC, de plaatselijke supermarkt van Ervy. Florence vindt dit extra ritje leuk en vervelend want ze treft er voortdurend bekenden en de tijd dringt voor de crèperie. De gewraakte hond komt weer ter sprake en de laksheid van de burgemeester want hij schijnt over leven en dood van de hond te beschikken. Ik krijg bijna medelijden met mijn aanvaller die zo 'méchant' geworden is door verwaarlozing door zijn baas.
We eten een stukje voor onze hut en luieren wat. Ik help perziken en abrikozen schoon maken en Florence maakt confiture. Daarna gaan we op zoek naar bloeiende acacia. Met zijn drieën plukken we een mand bloementrossen en wat bloeiende vlier. Florence doopt ze in een vloeibaar deeg en frituurt ze. Snoeperij tussendoor! De chauffeur die ons met zorgtaxi ophaalt – prettig geregeld door Interpolis en Eurocross – komt kennis maken en afspreken voor morgen.
De laatste avond eten we zoals gewoonlijk in de crèperie. Een hartige pannenkoek met een vulling van kip, groenten en een streekkaas en als afsluiter een zoete crèpe met aardbeien en slagroom. We lopen nog even naar de visvijver waar de avond valt over de
bijzondere plek waar we gestrand zijn. Morgen middag rond half vijf zullen we thuis zijn!
De kogel is door de kerk en de terugreis geregeld. Ik vind het jammer dat we niet verder fietsen want ik voel me niet ziek. Stiekem rijzen mijn plannenalweer de pan uit. Jan vindt dat voorbarig.
Het is een heldere dag met zon en wolken en we besluiten er een laatste vakantiedag van te maken. Florence draagt spontaan bij aan onze idee. Ze neemt ons mee naar Ervy-le-Châtel, een bedrijvig staje en streekcentrum dat vanop zijn heuvel uitkijkt over het dal van de Armance. We struinen even over de markt en wandelen door het stadje. Van de vesting van de graven van de Champagne is alleen de Porte St. Nicolas met twee ronde torens en enkele muurresten overgebleven. De kerk staat in de steigers voor restauratie.
Een monumentaal pand, mogelijk een oud klooster, is omgetoverd tot bejaardenhuis. Een andere blikvanger is een ronde, overdekte markthal in vakwerkstijl (pan de bois).
Florence haalt op een boerderij de sleutel op van het kerkje van Sivrey, een gehucht in de buurt. De kleine gemeenschap heeft een vereniging opgericht voor het behoud en herstel van het vervallen kerkje. Ze organiseerden -tig activiteiten van BBQ tot verkoop van badges. Het werd een doorslaand succes. Het kerkje werd opgeknapt met een dak als een omgekeerde boot: écht vakwerk! Eenvoudige schoonheid en het levend bewijs wat mensen in verbinding kunnen bereiken. Er was nog voldoende geld over om ook de oude wasplaats in ere te herstellen.
Daarna gaan we naar de 'Fromagerie'/de kaasmakerij waar allerlei streekkazen te koop zijn. En passant horen we de hele geschiedenis van de kaasmakerij inclusief het levensverhaal van de eigenares, een ondernemende vrouw en vriendin van Florence.
Ik rij nog even mee naar de ATAC, de plaatselijke supermarkt van Ervy. Florence vindt dit extra ritje leuk en vervelend want ze treft er voortdurend bekenden en de tijd dringt voor de crèperie. De gewraakte hond komt weer ter sprake en de laksheid van de burgemeester want hij schijnt over leven en dood van de hond te beschikken. Ik krijg bijna medelijden met mijn aanvaller die zo 'méchant' geworden is door verwaarlozing door zijn baas.
We eten een stukje voor onze hut en luieren wat. Ik help perziken en abrikozen schoon maken en Florence maakt confiture. Daarna gaan we op zoek naar bloeiende acacia. Met zijn drieën plukken we een mand bloementrossen en wat bloeiende vlier. Florence doopt ze in een vloeibaar deeg en frituurt ze. Snoeperij tussendoor! De chauffeur die ons met zorgtaxi ophaalt – prettig geregeld door Interpolis en Eurocross – komt kennis maken en afspreken voor morgen.
De laatste avond eten we zoals gewoonlijk in de crèperie. Een hartige pannenkoek met een vulling van kip, groenten en een streekkaas en als afsluiter een zoete crèpe met aardbeien en slagroom. We lopen nog even naar de visvijver waar de avond valt over de
bijzondere plek waar we gestrand zijn. Morgen middag rond half vijf zullen we thuis zijn!
-
19 Mei 2017 - 12:17
Henk Schoon:
Beste Jan en Karlien,
Wat sneu dat jullie niet verder kunnen. Wel een goede beslissing. Aan een ontsteking onderweg heb je niets. Goede thuisreis toegewenst en spoedig herstel van de wonden. Hopelijk kunnen jullie de reis voortzetten vanaf het punt waar jullie zijn gestopt als de wonden zijn genezen. De zegen geldt nog steeds!
Hartelijke groet,
Henk -
19 Mei 2017 - 14:32
Ada Butink:
wat jammer!!!!!!
En dat allemaal door zo'n rrrrrhond......maar jullie zijn weer welkom in Wilnis.
Beterschap Karlien.
groetjes Henk en Ada -
19 Mei 2017 - 17:33
Fem Kruis:
Lieve mensen, wat een pech voor jullie om de reis te moeten afbreken.
Heel veel sterkte, een goede terugreis met weinig oponthoud.
En een voorspoedige genezing van de wonden bij Karllien.
Tot spoedig ziens en hartelijke groet van Fem -
19 Mei 2017 - 21:17
Elly Samsom:
Hoorde vanmiddag tijdens de repetitie in de Veenhartkerk het hele verhaal. Wat een teleurstelling, jullie hadden je er zo op verheugd. Maar misschien zit er nog een herkansing in. Tot ziens in Wilnis/Mijdrecht en natuurlijk hoop ik dat de wond voorspoedig geneest en dat je van pijn verstoken blijft. -
20 Mei 2017 - 22:40
Marian:
Ik zal maar zeggen: welkom thuis! Jammer dat het zo is gelopen dit jaar. Hopelijk gaat het met je been spoedig weer beter. Beterschap! Groeten, Dick en Marian -
21 Mei 2017 - 13:46
Miny:
Lieve Mensen, ik had al eerder iets laten weten maar zie het niet terug, nog een keer proberen.
Wat jammer van de hond zijn gedrag. nu zijn jullie alweer thuis denk ik, zal even wachten met bellen of mailen. Wens jullie sterkte en hopelijk komt het weer goed met het been!
groeten, Miny -
22 Mei 2017 - 15:26
Anneke Versloot:
Ben een paar dagen weggeweest en lees nu pas jullie verslag.
Jullie zullen onderhand wel thuis zijn. Wat ontzettend jammer, dat jullie deze reis niet konden afmaken! Maar het lijkt me een goede beslissing om de reis af te breken.
Ik hoop dat je wonden goed genezen
Wel hartverwarmend hoe jullie zijn opgevangen door allemaal hele lieve mensen daar. Wat een gedoe en geregel.
Gelukkig is het hier nu heerlijk weer. Nu even rustig bijkomen van jullie avontuur. Beterschap!
groetjes
Anneke -
22 Mei 2017 - 20:29
JAN:
dat was vanmorgen schrikken toen ik je aan de telefoon had. Jullie zijn SAMEN strek. Karlien Beterschap!!!
Kijk samen uit naar eind september / begin oktober.
Groet. Jan. -
23 Mei 2017 - 16:54
Rita:
Zo jammer !!! -
16 Juni 2017 - 11:47
Peter Samuel:
Beste Karlien en Jan, heb de verslagen gelezen, inclusief het teleurstellende, droeve verloop. Heel jammer voor jullie. Volgt - na hopelijk voorspoedig herstel - een nieuwe poging SdeCompostella?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
